Baszta i mur obronny w Zalewie

Miasto od chwili założenia w 1305 r. otoczone było wysokim murem. Dolna połowa muru zbudowana była z kamieni polnych, a górna z dużych cegieł o wymiarach 30 x 15 x 9 cm. Mury miejskie wzmacniały liczne baszty obronne, które wystawały poza obręb muru. Jego grubość nie była wszędzie jednakowa. Po stronie północnej, gdzie stroma i wysoka skarpa tworzy naturalne umocnienie, mur był szeroki na ok. 63 cm. Na pozostałych trzech stronach, gdzie nachylenie terenu było łagodne, mur był szerszy i posiadał grubość ok. 120 cm. Z kilkunastu baszt obronnych była jedna po zachodniej stronie kościoła (do dziś zachowana, z fragmentem muru) oraz dwie inne, które stały na północnej stronie miasta: Baszta Balwierska (Baderturm) i Baszta Więzienna (Bottelturm). Wokół miasta po wewnętrznej stronie był wolny przejazd – uliczka podmurna, zwana też okólną. Po zewnętrznej stronie muru była głęboka fosa wypełniona wodą, a przy dwóch bramach prowadzących do miasta przerzucone były drewniane mosty. Obecnie w baszcie przy kościele znajduje się wystawa Stowarzyszenia Dziedzictwa Kulturowego Izba Pamięci w Zalewie.